Jak zostać rzeczoznawcą

1. Regulamin ustala tryb postępowania w sprawie zgłaszania wniosków o uzyskanie tytułu rzeczoznawcy SITK oraz określa sposób i zakres działania Zarządu Krajowego i zarządów oddziałów w tym przedmiocie. 2. O tytuł rzeczoznawcy SITK mogą ubiegać się członkowie SITK:

1. o nieskazitelnej etyce zawodowej,
2. o wysokich kwalifikacjach zawodowych, pod którymi należy rozumieć:
   • teoretyczne przygotowanie, aktualizowanie np. w ramach studiów podyplomowych, kursów i stażów w specjalności, w której kandydat ubiega się o rzeczoznawstwo, posiadanie w swym dorobku prac naukowo-badawczych, publikacji o wysokim poziomie technicznym w tej specjalności, pracy dydaktycznej i innych osiągnięć,
   • umiejętność wykorzystywania posiadanych wiadomości teoretycznych w praktyce, potwierdzoną wykonaniem projektów znaczących obiektów, udziałem w realizacji, nadzorem technicznym lub eksploatacji, wdrożonymi wnioskami wynalazczymi i racjonalizatorskimi, nagrodzonymi pracami konkursowymi itp.

3. Kandydat na rzeczoznawcę powinien mieć:

1. wyższe wykształcenie stopnia II (magisterskie) i co najmniej 8 lat praktyki w obranej specjalności, bądź
2. wyższe wykształcenie stopnia I (inżynierskie) i co najmniej 10 lat praktyki w obranej specjalności, bądź
3. średnie wykształcenie techniczne i co najmniej 15 lat praktyki w obranej specjalności.

4. Wnioski kandydatów na rzeczoznawców rozpatrują:
Komisja do spraw rzeczoznawstwa SITK, w skrócie KS,
Komisja oddziałowa do spraw rzeczoznawstwa w oddziałach, w których taka Komisja została powołana, w skrócie KO.
5. Lata praktyki w obranej specjalności ustala się na podstawie faktycznie przepracowanych lat w tej specjalności. Nie zalicza się do praktyki pracy sprzed 20 lat poprzedzających bezpośrednio datę złożenia wniosku, jeżeli nie była zachowana ciągłość pracy we wnioskowanej specjalności. Praktyka jest równoznaczna z liczbą lat pracy na zajmowanym stanowisku tylko wówczas, gdy jest ona odbywana w zakresie danej specjalności; w innych przypadkach lata praktyki w wybranej specjalności określa szacunkowo KO lub KS biorąc pod uwagę faktyczny czas pracy we wnioskowanej specjalności w stosunku do całego czasu zużywanego na pracę na zajmowanym stanowisku. Można zaliczyć jeden okres nabycia praktyki dla dwóch pokrewnych specjalności w przypadku, gdy kandydat udowodni, że w tym okresie uzyskał osiągnięcia w obu specjalnościach. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komisja rozpatrująca wniosek może obniżyć wymagania co do lat praktyki kandydata, legitymującego się wybitnymi osiągnięciami we wnioskowanej specjalności.
6. Gdy kandydat podnosząc swoje kwalifikacje, uzyskał wyższy stopień zawodowy, zalicza się praktykę w niższym stopniu do praktyki wymaganej przy wyższym stopniu w stosunku 2:3, np. inżynierowi, który 3 lata praktyki uzyskał jako technik, ten okres praktyki zalicza się w wysokości lata.
7. Oddział przy przyjmowaniu wniosku pobiera opłatę w wysokości ustalonej co roku przez zarząd oddziału. Jeżeli wniosek jest tylko opiniowany przez oddział, a rozpatrywany przez KS, 50% opłaty oddział przekazuje na konto Zarządu Krajowego. Tryb postępowania kandydata na rzeczoznawcę

1. Kandydat na rzeczoznawcę składa do zarządu macierzystego oddziału SITK wniosek, do którego należy dołączyć teczkę z następującymi dokumentami:

1. wypełniony kwestionariusz (wg załącznika 1 nin. regulaminu),
2. uwierzytelnione fotokopie lub odpisy:
   • dyplomu ukończenia odpowiedniej uczelni,
   • uzyskanych uprawnień projektowo-budowlanych, jeżeli w danej specjalności są one wymagane do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.
     Dopuszcza się uwierzytelnienie dokumentów przez zakład pracy kandydata lub zarząd oddziału SITK,
3. zaświadczenie stwierdzające przebieg praktyki zawodowej, zawierające:
   
   1. chronologiczny przebieg praktyki i jej charakter,
   2. wykaz wykonanych osobiście ważniejszych prac w zakresie:
      • projektowania (z podaniem rodzaju i zakresu swego udziału),
      • kierowania robotami, organizowania i mechanizacji robót, nadzoru technicznego itp.,
   3. wykaz wdrożonych prac wynalazczych i racjonalizatorskich oraz nagrodzonych prac konkursowych,
4. inne uwierzytelnione załączniki istotne dla udokumentowania informacji podanych w kwestionariuszu,
5. fotografię,
6. dowód wpłaty,
2. Kandydat:

• z tytułem profesora,
• ze stopniem doktora habilitowanego, którego praca habilitacyjna pokrywa się tematycznie z wnioskowaną specjalnością, posiadający tytuł specjalisty I lub II stopnia, w przypadku gdy uzyskana specjalizacja pokrywa się tematycznie z wnioskowaną specjalnością, składa jedynie wniosek, w którym określa specjalność (wg wykazu zał.4) oraz załącza kopie dokumentu nadającego tytuł naukowy lub specjalizację.
3. Kandydat, którego wniosek załatwiono negatywnie, może odwołać się w terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji do Zarządu Krajowego SITK, o ile wniosek był rozpatrywany przez KS, bądź do zarządu oddziału w przypadku rozpatrywania wniosku przez KO. Do odwołania należy załączyć dowód wpłaty na konto jednostki, do której składane jest odwołanie, kwoty w wysokości 50% opłaty wniesionej przy składaniu wniosku. Tryb postępowania oddziału odnośnie wniosków kierowanych do KS

1. Weryfikację otrzymanych wniosków i dokumentów kierowanych do rozpatrzenia przez KS przeprowadza komisja opiniująco-weryfikacyjna, w składzie co najmniej 5 członków, powołana przez zarząd oddziału. Członkowie komisji powinni być rzeczoznawcami SITK. W przypadku braku rzeczoznawcy w danej specjalności, członkiem komisji może być specjalista rekomendowany przez zarząd oddziału. Komisja formułuje swoją opinię na piśmie, a w szczególności:

1. opiniuje postawę moralną kandydata,
2. ustosunkowuje się do lat i rodzaju praktyki kandydata,
3. precyzuje swoją opinię zawodową o kandydacie i ustosunkowuje się do wnioskowanej przez niego specjalności. Pozytywne ustosunkowanie się do wniosku kandydata, mimo nie spełniania któregokolwiek z warunków wymienionych w § 1 pkt 2 i 3, powinno być omówione i uzasadnione w opinii komisji. Opinia komisji opiniująco-weryfikacyjnej powinna być podpisana przez przewodniczącego i sekretarza komisji.

2. Zarząd oddziału rozpatruje zaopiniowany przez komisję wniosek kandydata i przesyła do Biura Zarządu Krajowego SITK w ciągu 2 miesięcy od daty złożenia wniosku, powiadamiając o tym zainteresowanego.
3. Wnioski nie spełniające wymogów merytorycznych określonych w § 1 pkt 2 i 3 regulaminu, zarząd oddziału zwraca kandydatowi informując go o przyczynach zwrotu i przysługującym mu prawie odwołania się do Zarządu Krajowego SITK.
4. Wnioski nie spełniające wymogów formalnych (§ 2 pkt 1,2 ) zarząd oddziału zwraca kandydatowi do uzupełnienia. Tryb postępowania Komisji ds. rzeczoznawstwa SITK

1. Wniosek skierowany do Zarządu Krajowego SITK sprawdzany jest pod względem formalnym przez sekretarza KS. Wnioski spełniające wymogi formalne są rozpatrywane przez KS, natomiast wnioski niekompletne lub niewłaściwie opracowane są zwracane do oddziału bez merytorycznego rozpatrzenia.
2. Wniosek powinien być rozpatrzony przez KS w ciągu trzech miesięcy od daty wpływu do Biura Zarządu Krajowego SITK. W przypadku wniosków szczególnie skomplikowanych lub okresowego spiętrzenia zadań w tym zakresie, Biuro Zarządu Krajowego powiadamia zarząd oddziału i zainteresowanych kandydatów o niemożności terminowego rozpatrzenia wniosków, wyznaczając datę ich załatwienia.
3. Na posiedzeniu KS wniosek przedstawia wraz ze swoją opinią członek komisji, któremu została powierzona ta sprawa. Opinię negatywną wraz z uzasadnieniem opiniujący przedkłada na piśmie. Na posiedzenie to zapraszany jest z wyprzedzeniem 10-dniowym przedstawiciel zainteresowanego oddziału. Przedstawiciel ten bierze udział w posiedzeniu jako jego pełnoprawny członek.
4. Po rozpatrzeniu wniosku KS sporządza orzeczenie, które umieszcza się w protokóle z posiedzenia; protokół podpisuje przewodniczący i sekretarz KS. Rozróżnia się trzy formy orzeczenia:

1. pozytywne - z wnioskiem o zatwierdzenie kandydata na rzeczoznawcę we wszystkich lub w części wnioskowanych przez zarząd oddziału specjalnościach;
2. negatywne - z wnioskiem o niezatwierdzenie kandydata na rzeczoznawcę; orzeczenie negatywne powinno zawierać uzasadnienie sformułowane na zebraniu;
3. warunkowe - z wnioskiem do oddziałowej komisji opiniująco-weryfikacyjnej o uzupełniające udokumentowanie kwalifikacji w postulowanej specjalności lub sugerujące wnioskowanie innej specjalności.

5. Orzeczenie podlega zatwierdzeniu przez Zarząd Krajowy SITK. O negatywnym orzeczeniu powiadamia się kandydata i informuje o przysługującym mu prawie odwołania terminie 30 dni od daty otrzymania orzeczenia. Do odwołania kandydat załącza dowód wpłaty (na konto Zarządu Krajowego SITK) kwoty w wysokości 50% opłaty wniesionej przy składaniu wniosku.
6. W przypadku złożenia przez kandydata odwołania Biuro Zarządu Krajowego kieruje wniosek do ponownego rozpatrzenia przez KS. KS korzysta wówczas z opinii przedstawionej przez branżową Krajową Sekcję.
7. Orzeczenie KS o powtórnym odrzuceniu wniosku, akceptowane przez Zarząd Krajowy jest ostateczne. Nowy wniosek może być złożony w przypadku zaistnienia zasadniczych zmian w kwalifikacjach kandydata, nie wcześniej jednak niż po upływie 3 lat. Tryb postępowania oddziału odnośnie wniosków załatwianych przez KO

1. Zarządy oddziałów mogą powołać Oddziałowe Komisje Kwalifikacyjne ds. Rzeczoznawstwa (KO), składające się wyłącznie z rzeczoznawców SITK. 2. Powołana KO działa na podstawie niniejszego regulaminu i cały proces kwalifikacyjny kandydata na rzeczoznawcę SITK (§ 3 i § 4) przeprowadza we własnym zakresie.
3. Orzeczenie KO podlega zatwierdzeniu przez prezydium zarządu oddziału. Zarząd oddziału przesyła do Biura Zarządu Krajowego SITK, decyzje oddziału wraz z kopią kwestionariusza kwalifikacyjnego rzeczoznawcy SITK, które przygotowuje legitymację uprawniającą kandydata do tytułu rzeczoznawcy oraz wpisuje go na listę rzeczoznawców SITK.


Postanowienia końcowe

1. Po wpisaniu na listę rzeczoznawców Biuro Zarządu Krajowego SITK umieszcza odpowiednie informacje na stronie internetowej Zarządu Krajowego. 2. Legitymację uprawniającą do tytułu rzeczoznawcy wręcza się zainteresowanemu na zebraniu zarządu oddziału z jednoczesnym odebraniem przyrzeczenia, które dołącza się do akt rzeczoznawcy.
3. Legitymacja ma pięcioletni okres ważności. Jej przedłużenie na następne pięciolecie następuje w macierzystym oddziale SITK o ile nie nastąpiło w poprzednim okresie cofnięcie tytułu rzeczoznawcy na podstawie ust. 7 i 8 niniejszego paragrafu.
4. Legitymacje wydane przed 1 lutego 1996 roku straciły ważność z dniem 31 grudnia 1996 roku.
5. Tytułu rzeczoznawcy SITK w działalności gospodarczej można używać tylko przy wykonywaniu prac w ramach macierzystego stowarzyszenia.
6. Dopuszcza się odstępstwo od pkt 5 w przypadku wyrażenia zgody przez zarząd oddziału.
7. Uprawnienia rzeczoznawcy mogą być anulowane w następujących przypadkach:

• ustania członkostwa SITK,
• utraty obywatelstwa polskiego,
• sądowego pozbawienia prac cywilnych i obywatelskich,
• dokonania czynu świadczącego o niewłaściwej postawie etycznej rzeczoznawcy, orzeczonej przez Sąd Koleżeński,
• złamania przyrzeczenia rzeczoznawcy SITK,
• dobrowolnego zrzeczenia się.

8. Decyzję o cofnięciu tytułu rzeczoznawcy podejmuje Zarząd Krajowy na wniosek macierzystego oddziału lub na wniosek Krajowego Sądu Koleżeńskiego. Decyzję publikuje się na stronie internetowej Zarządu Krajowego wraz z podaniem powodu skreślenia.
9. Integralną częścią niniejszego regulaminu są załączone:

1. kwestionariusz kwalifikacyjny,
2. jednolita treść przyrzeczenia,
3. wzór legitymacji rzeczoznawcy,
4. wykaz specjalności rzeczoznawców SITK.